Poza wymienionymi wyżej informacjami lekarz psychiatra standardowo pyta o:

1. Dolegliwości pacjenta.
2. Nastrój – czy jest on stabilny, czy obniżony (odczucie smutku lub przygnębienia), czy podwyższony (nienaturalna dla pacjenta euforia, znaczny optymizm), czy chwiejny. Dotyczy to ostatnich 2 tygodni, ale też oceny w dłuższym czasie.
3. Odczuwanie lęku / niepokoju – jeśli tak, to czy ograniczony do danych sytuacji, czy stale towarzyszący, czy jest to stałe notoryczne zamartwianie się.
4. Odczuwanie przyjemności – czy różne aktywności dostarczają takiego odczucia tak jak wcześniej, czy uległo to zmianie, czy nastąpiło porzucenie wykonywania różnych aktywności.
5. Poziom energii / sił witalnych – czy jest mniejsze lub większe niż było.
6. Sen – ilość i jakość.
7. Apetyt – ewentualne zmiany.
8. Myśli samobójcze – myśl samobójcza to taka, kiedy myśli się o odebraniu sobie życia.
   Myśli o tym by nie żyć, umrzeć we śnie, odejść, ale bez intencji odebrania sobie życia nazywamy myślami rezygnacyjnymi.
9. Funkcjonowanie życiowe – w pracy, życiu prywatnym, relacje z innymi ludźmi, czynniki, które zdaniem pacjenta mogły mieć wpływ na jego obecne samopoczucie.
10. Inne pytania w zależności od przebiegu badania.

Zarówno na lęk jak i na sen są stosowane leki do przyjmowania krótko (do miesiąca) lub doraźnie oraz takie, które mogą być przyjmowane dłużej.

Do pierwszej grupy – leków do krótkiego lub doraźnego przyjmowania zaliczamy leki, które nadużywane mogą prowadzić do uzależnienia. Ich przyjmowanie zgodnie z zaleceniem lekarza nie doprowadzi do uzależnienia, a w różnych sytuacjach będzie pomocne.

Zaliczamy tutaj leki pochodne benzodiazepiny oraz tak zwane leki Z. Nadużywanie tego typu leków grozi nie tylko uzależnieniem, ale także z czasem może pogarszać funkcjonowanie poznawcze i sprzyjać otępieniom oraz zaburzeniom koordynacji.

Ważna informacja !!! – Leki pochodne benzodiazepin (na przykład Lorafen, Xanax, Alpragen, Sedam, Estazolam) są wykrywalne we krwi. Zabronione jest pod ich wpływem prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn – wykryte są traktowane tak jak bycie pod wpływem substancji psychoaktywnej co grozi konsekwencjami tak jak przy spożyciu alkoholu.

Inne leki stosowane w bezsenności to leki przeciwdepresyjne lub przeciwpsychotyczne stosowane w małych dawkach dzięki czemu uruchamia się działanie nasenne, ale nie są rozwijane inne działania leku. Czasem bywają też pomocne leki przeciwhistaminowe. Leki te nie uzależniają i mogą być stosowane regularnie i w dłuższym czasie.

Inne leki przeciwlękowe to leki o właściwościach przeciwlękowych lub przeciwdepresyjnych i przeciwlękowych, które również mogą być stosowane dłużej i nie uzależniają.

WAŻNE – zdecydowana większość leków stosowanych w psychiatrii nie uzależnia. Często są to leki działające objawowo przez co ich odstawienie może powodować nawrót objawów, ale nie powodują przymusu ich stosowania tak jak to jest w przypadku narkotyków, a zatem nie mają właściwości uzależniających. Lekarze psychiatrzy dobrze wiedzą, które leki mogą mieć taki potencjał i powinni informować pacjentów jak takie leki stosować by pomogły, ale nie uzależniły.

Zwolnienie lekarskie przysługuje pacjentowi, którego stan zdrowia uniemożliwia wykonywanie pracy. Zwolnienie może być przedłużone w przypadku, jeśli leczenie okazuje się nieskuteczne i wymagana jest jego modyfikacja. Istotna poprawa oznacza możliwość powrotu do pracy. Część objawów jeszcze może występować w niewielkim nasileniu, ale nie musi to przeszkadzać w wykonywaniu pracy.

Zarówno pacjent jak i lekarz podlega kontroli ZUS. Pacjent będący na zwolnieniu lekarskim może zostać wezwany na komisję orzeczniczą, na której zwolnienie może zostać anulowane jeśli lekarze orzecznicy ZUS uznają, że jest ono nienależne lub stan pacjenta istotnie się poprawił. Aby orzec należność zwolnienia przeglądają dokumentację medyczną pacjenta dlatego też lekarz wydający zwolnienie musi mieć silne podstawy do jego wystawienia. Jeśli lekarz wielokrotnie będzie miał anulowane wystawione przez siebie zwolnienia to grozi mu czasowe odebranie prawa do wypisywania zwolnień. ZUS kontroluje to często dlatego nie ma możliwości nadużywania tego typu dokumentów gdyż anulowane zwolnienie wiąże się z konsekwencjami dla pacjenta – odebranie zasiłku na czas zwolnienia oraz dla lekarza. W trakcie zwolnienia nie można także podejmować innej pracy ani działań, które podważają zwolnienie w ocenie ZUS np. remont domu czy wyjazd wakacyjny.

W orzecznictwie człowiek chory z zasady nie ma sił ani ochoty by robić cokolwiek wymagającego wysiłku. Jeśli może to znaczy, że nie potrzebuje zwolnienia.

Jeżeli powodem problemów ze zdrowiem psychicznym jest samo miejsce pracy (mobbing, zła atmosfera) to najwłaściwszym postępowaniem jest wprowadzenie zmiany albo w obrębie danego miejsca pracy lub zmiana miejsca pracy. Inaczej dolegliwości będą się utrzymywać, nawet jeśli trochę je złagodzimy i żadne długotrwałe zwolnienia tu nie pomogą, bo i tak trzeba będzie wrócić i podjąć jakąś decyzję.

W przypadku nasilonych objawów uniemożliwiających wykonywanie pracy można w tym przypadku dać czasowe zwolnienie by stan psychiczny się ustabilizował, a pacjent mógł podjąć decyzję co robić dalej w związku z miejscem pracy.